در فرآیند ساخت قطعات مهر زنی دقیق، خاصیت مکانیکی بسیار مهم، قابلیت کشش فلز است. آزمایش کشش فلز یکی از روش های آزمایشی رایج و مهم در آزمایش خواص مکانیکی مواد فلزی است. این به چقرمگی و استحکام فلز مربوط می شود و خواص کششی با آزمایش کشش تعیین می شود.
دادههای استحکام و پلاستیسیته مواد بهدستآمده از آزمایش کشش فلز، کاربرد و ارزش مرجع بسیار مهمی برای طراحی و انتخاب مواد، توسعه مواد جدید، تهیه و پذیرش مواد، کنترل کیفیت محصول، ایمنی و ارزیابی تجهیزات دارند.
آزمایش کشش فلز به طور کلی به چهار مرحله تقسیم می شود:
1. مرحله الاستیک: با افزایش بار، کرنش متناسب با تنش افزایش می یابد. اگر بار برداشته شود، نمونه به حالت اولیه خود باز می گردد و تغییر شکل الاستیک را نشان می دهد.
2. مرحله تسلیم: فولاد کربن معمولی: فراتر از مرحله الاستیک، بار اساساً بدون تغییر است، اما دامنه نوسان کوچک است و ازدیاد طول نمونه به شدت افزایش می یابد. این پدیده تسلیم نامیده می شود.
3. مرحله استحکام بخشی: پس از مرحله تسلیم، اگر نمونه به دراز شدن ادامه دهد، به دلیل تقویت مداوم ماده در هنگام تغییر شکل پلاستیک، مقاومت در نمونه همچنان افزایش می یابد. با افزایش کرنش و تنش، مقدار نیرو مقدار حدی استحکام کششی ماده فلزی است.
4. مرحله گردن زدن: زمانی که کرنش افزایش می یابد و تنش کاهش می یابد، ماده فلزی تا زمانی که شکسته شود در حالت "گردنی" خواهد بود.
از طریق آزمایش کشش فلز می توان یک سری خواص مکانیکی مانند استحکام، سختی و خستگی مواد را آزمایش کرد. به عنوان یک کارخانه مهر زنی، تنها با درک کامل خواص مواد می توانیم با خیال راحت محیط کاربرد مواد را فرموله کنیم، آن را با خیال راحت وارد تولید کنیم، و قطعات مهر زنی با کیفیت و واجد شرایط را پردازش و تولید کنیم.